To pytanie jak mantra pojawia się w głowach osób opiekujących się bliskimi po udarze czy dotkniętych chorobami takimi jak autyzm czy pośrednie umysłowe. Często takie osoby mają problem z mówieniem, tym samym nie mogą wprost poinformować innych co myślą, czego potrzebują w danej chwili. Jest to czas, gdy dwie strony muszą nauczyć się ze sobą komunikować.
1. Komunikacja alternatywna
Komunikacja alternatywna to metoda stworzona stworzona właśnie dla osób, które nie mówią lub są ograniczone w tej kwestii. Pozwala ona porozumiewać się im z otoczeniem za pomocą języka migowego, obrazków graficznych czy symboli. Dzięki tej metodzie, rodzina, bliscy czy opiekunowie, czują się w kontakcie z osobą chorą, dzięki czemu mogą oni sprostać im potrzebom.
2. Która metoda dla kogo?
Jaka metoda będzie odpowiednia dla konkretnego chorego? O sposobie komunikowania się z chorym, tym samym o wybraniu odpowiedniej metody decyduje zazwyczaj zespół specjalistów opiekujących się daną osobą. To oni bowiem mogą rzetelnie ocenić, jaki snopień upośledzenia dotknął daną osobę, jak silne jest dane schorzenie oraz jakich czynności można spodziewać się po osobie chorej. Nie każda metoda będzie odpowiednia dla każdego przypadku – i warto o tym pamiętać?
3. Cenna literatura
Komunikacja alternatywna pojawia się coraz częściej w książkach oraz w poradnikach. Również na uczelniach uczących studentów pracy z młodzieżą lub osobami chorymi zwraca się uwagę na takie metody komunikacji, gdyż pozwalają one zbliżyć osobę chorą do społeczeństwa – co może okazać się bardzo skuteczną rehabilitacją.
